ضرورت بازنگري در مديريت بحران زلزله در ايران

ضرورت بازنگري در مديريت بحران زلزله در ايران در این تحقیق موضوعات بحران – مديريت بحران – لرزه خيزی – آموزش و اطلاع رسانی-فرهنگ سازی و نگرش محیطی بررسی می شوند تكتونيك فلات ايران گوياي آن است آه بخش عمده و تقريباً تمام مناطق آن در معرض وقوع زمين لرزه هاي کوچك و بزرگ هستند . وجود سه رشته آوه زاگرس، البرز و آپه داغ
در ﭘﻬنه اين سرزمين مجموعه بسيار بزرگي از گسلهاي پيدا و
ﻧﻬان و آوچك و بزرگ را در دامنه آوهها و دشتها بوجود
آورده است . بخش قابل توجهي از اين گسلها فعال بوده و
زلزله هاي فراواني را از خود بجاي گذارده اند. بزرگاي
٧ ريشتر هم رسيد ه اند ولي / زلزله هاي ايران گاهي به مرز ۵
اآثر زلزله هاي مخرب گذشته و اخير داراي بزرگاي بين ۶ تا
٧ ريشتر بوده است . عمق آانوني اين زلزله ها کم يا /۴
متوسط و گاهي تا ۵ آيلومتر نيز به سطح زمين نزديك شده
است (زلزله آوج در عمق ۵ و زلزله بم در عمق ٨ آيلوم تر ).
اين امر باعث گرديده تا بطو ر آلي زلزل ه هاي ايران مناطق
نسبتاً محدودتري را با شد ت بيشتري به لرزه درآورده و
خسارات و تلفات شديد موضعي بر جاي بگذارند .تجربه هاي
گذشته نشان مي دهد که مناطق روستايي و شهرهاي کوچكتر
بيشتر در معرض زلزله هاي مخرب قرار داشته اند و با توجه به
بافت نسبي ساخت و س ا ز در اين مناطق ، عمده خرابيها متوجه
٢
کم توسعه يافتگي مناطق فوق در مقايسه با مناطق شهري
مدرن باعث مي گردد تا خسارات شريان هاي حياتي در مقايسه
با تخريب ساختمان ها از اهميت کمتري برخوردار باشد . مثلاً در
شهر کوچكي نظير بم شبكه هاي گاز و فاضلاب وجود نداشته و..